Qedim zamanlarda bir qesebede bir qiz var idi. Bu qiz o qeder gozel idi ki, onunla evlenmek ucun dunyanin her yerinden en varli , en yarawiqli adamlar gelirdi. Ancaq qiz hec kimi beyenmirdi. Bu qesebede yawayan bir oglan da bu qiza awiq idi. Ancaq qiz ona konul vermirdi. Aradan iller kecdi. Oglan bawqa bir wehere getdi. Orada ev- ewik qurub ,yawamaga bawladi. Bir gun yolu dogma qesebeden duwdu. Orada taniw bir adamla qarwilawdi. Hemin qizi soruwdu..Qiz aile qurmuwdu. Oglan qizla evlenen adamin kim oldugunu oyrenmek istedi. Bir yerde gizlenib, o evden cixana qeder gozledi. Ancaq gorduklerine inana bilmedi. Cunki qarwisinda kok ve eybecer bir adam var idi. Uz gozunden de varli adama da oxwamirdi. Oglani maraq goturdu. Gedib qizin qapisini doydu. Ozunu niwan verib , niye bele bir adamla evlendiyini soruwdu. Qiz da :-

 '' Eger heyetinizdeki bagcadan en gozel gulu derib getirsen, sene cavab vererem.,.-dedi,..- Ancaq bir wertim var. Gerek geri donub baxmayasan''.

 Oglan qizin dediyi kimi etdi. Evvelce qarwisina sari bir gul cixdi. Eyilib dermek isteyirdi ki, yaxinliqda qirmizi bir gul gordu. Ona teref getmek isteyirdi ki, ag gulle qarwilawdi. Belece bagcanin axirina cixdi. Elacsiz qalib ordaki gullerden birini derdi. Qiz oglanin elindeki solmuw gulu gorub dedi:-

 '' Gordun? Heyatda hemiwe en yaxwisini tapmaga caliwirsan,vaxt kecir, sonra da en pisi ile razilawmali olursan''...